Εντυπωσιάζει στην εικόνα των νησιών, μέσα στη λίμνη Πλαστήρα – όταν μάλιστα την κοιτάει κανείς από μακριά τοποθετώντας την σε ένα ευρύτερο τοπίο – η ποικιλία του γεωλογικού ανάγλυφου, που κατανέμεται μέσα στη λίμνη, σαν σύμπλεγμα νησιών, προκαλώντας την ψευδαίσθηση της παρουσὶας μιας ολόκληρης ηπείρου σε σμίκρυνση.

Σαν απὸ ένα λάθος κλίμακας, μοιάζει σαν ένας κόσμος ολόκληρος να συμπεριλήφθηκε μέσα στη λὶμνη.

Μια μακρινή οπτασία των νησιών της Ουτοπίας.